Foto: Johnny Umans
Langs een steenweg in Drongen verbouwde Wim Cuyvers in de jaren 90 een woning bij een tankstation. Het ontwerp toonde aan dat zo’n woning – in die context – toch leefbaar kan zijn én de banaliteit kan overstijgen. Aan de overzijde gingen WE-S architecten door op dit elan met hun ontwerp voor een designwinkel met lunchbar. De architecten ontwierpen een winkel die zich als het archetype van het huis presenteert naar de straat. Het silhouet is ingegeven door de 45°-regel van de stedenbouwkundige voorwaarden. Het ontwerp, met gesloten zijgevels en volledig beglaasde voorgevel, echoot in die zin het Vitrahuis van Herzog & de Meuron. In Weil-am-Rhein stapelden de Zwitserse architecten enkele geëxtrudeerde archetypische huizen met kopse gevels in glas. In Drongen blijft het bij een bescheiden “huis”, waar een balkvolume tegen- en ingeschoven werd. Dit achterste volume is naar rechts verschoven t.o.v. het voorste. Aan de straatzijde ontstond zo een toegang voor het kantoor die de bovenste verdieping van het achterste volume inneemt. Aan de achterzijde kreeg de winkel in de oksel van deze volumes een privaat terras. Het kantoor op de verdieping (van het volume achteraan) en de winkel met lunchbar die gelijkvloers, kelder en mezzanine inpalmt, kunnen los van elkaar functioneren – zoals vandaag het geval is.
Maximaal contact tussen binnen en buiten
Het interieur is aan de beglaasde straatgevel dubbelhoog. Het contact tussen binnen en buiten is hierdoor maximaal en het licht kan tot diep in de winkel dringen. Wanneer het zonlicht binnenvalt wordt het ritme van de vensterprofielen op de muren geprojecteerd. Een mezzanine zorgt voor bijkomende ruimte en een lagere, intiemere plek op het gelijkvloers; de toog schuift er op het gelijkvloers van onderen uit.
Foto: Johnny Umans
Verzorgde detaillering
De verzorgde detaillering houdt dit concept loepzuiver. De volumes kregen een huid in vezelcementleien. Zowel op de schuine dakvlakken – onder een hoek van 45° – als de muren werden de leien in een dambordpatroon geplaatst. Dankzij twee ingewerkte goten aan beide zijden van het zadeldak blijft de vorm puur. Op de hoeken, waar de leien van de muurvlakken op elkaar aansluiten, zorgt een ingewerkte stalen vin voor een messcherpe hoek. De ramen zijn uitgesneden en met fijne, licht uitspringende kaders afgewerkt. De deuren daarentegen – met uitzondering van de glazen deur naar het kantoor – zijn ook bekleed met leien. Het dambordpatroon van de gevels loopt erover door en klink en scharnieren zijn zorgvuldig uitgespaard.
Het schrijnwerk van de voorgevel, het uitstalraam en visitekaartje van het project, is geëvolueerd van het voorontwerp. Het verticale lijnenpatroon van het schrijnwerk werd in het voorontwerp aangevuld met een horizontale lijn boven de toegangsdeur. De maximaal leverbare afmetingen van de glaspanelen lieten dit niet toe, waardoor die lijn moest aangepast worden. In het uiteindelijk ontwerp zijn deze profielen opgaand, zodat de archetypische vorm erin hernomen werd. Deze belijning komt nogmaals kleiner terug om de twee toegangsdeuren te kaderen. Op die kleinste figuur zou oorspronkelijk een sas aansluiten, maar die werd niet uitgevoerd. De gevel lijkt een soort tangram die prettig in elkaar past. De designwinkel maakte er dankbaar gebruik van om haar logo vorm te geven.
Foto: Johnny Umans
Bronnen
- DIMENSION 48