Nieuws

Commissie Leefmilieu keurt decreten voor bouwshift goed

9 november 2022

De commissie Leefmilieu van het Vlaams parlement keurde gisteren de decreten voor de bouwshift goed. Toch blijven er heel wat vragen over de betaalbaarheid ervan. En volgens de oppositie zijn de decreten maar een schim meer van de bouwshift die ooit voorgesteld werd.

ID Fred Debrock

In februari 2022 bereikte de regering een gekoppeld akkoord over het stikstofdossier en de bouwshift. De bouwshift heeft als doelstelling dat er tegen 2040 geen open ruimte meer wordt aangesneden. In dit zogenaamde Krokusakkoord werd besloten dat eigenaars van een grond in woonreservegebieden voor 100 procent van de geïndexeerde aankoopprijs vergoed worden als ze hun grond door de bouwshift niet meer kunnen bebouwen. Om dat te financieren, komt er een bouwshiftfonds van 100 miljoen euro per jaar. Het geld hiervoor komt uit het Klimaatfonds.

 

Over de nog niet ontwikkelde woonreservegebieden (naar schatting 12.000 hectare) wordt een ‘stolp’ geplaatst. Enkel de gemeenteraad kan die opheffen, met een gemotiveerde beslissing na inspraak van de bevolking. Als ze het gebied herbestemmen of een vrijgavebesluit maken, treedt de planschaderegeling in werking.

"Bouwshift is maar een schim meer"

Gisteren werden de decreten goedgekeurd in de commissie Leefmilieu van het Vlaams parlement. En de regeling oogste meteen kritiek. Volgens de oppositie is de bouwshift maar een schim meer van wat het had moeten worden. “Van het voertuig dat er nog staat, zijn de wielen, het stuur, de motor en de brandstoftank af gehaald”, zei Bruno Tobback (Vooruit) in het Vlaams Parlement. “Dit is triest, voor wat een van de grote maatschappelijk uitdagingen is, al van in de vorige legislatuur.”

 

De decreten bieden enkel een oplossing voor eigenaars in de woonreservegebieden, maar die vormen maar een fractie van de ruimte die gevrijwaard moet worden tegen 2040. Een brede visie op ruimtelijke ontwikkeling ontbreekt, aldus de oppositie. Ook NAV gelooft dat er meer nodig is om de bouwshift te realiseren en pleit al langer voor een eenduidig ruimtelijk beleid.

Wie betaalt de factuur?

Daarnaast zijn er vragen over de uitgewerkte financiële regeling en de betaalbaarheid ervan. Terwijl het doel was om open ruimte te beschermen, maakt de regering er een spel van kopen en verkopen van, vindt Vlaams Parlementslid Mieke Schauvliege (Groen). “Wie jaren geleden een stukje grond kocht dat vandaag niet meer bebouwd zou mogen worden, zal een vergoeding krijgen die veel hoger kan liggen dan de aankoopprijs. Volgens berekeningen van de ­experts zal zo’n 2 procent van de Vlamingen cashen, de rest wordt de ­pineut van een miljarden­factuur.”

 

Mieke Schauvliege: “Het geld om die factuur te betalen, haalt de regering bovendien amper uit haar eigen budgetten. Terwijl de regering een fonds voorziet van 100 miljoen euro per jaar, wordt de kost al geschat op 240 miljoen per jaar. De lokale besturen zullen financieel opdraaien voor het wanbeleid van de regering.”