Doel van de erkenning

De erkenningsreglementering heeft tot doel de openbare opdrachtgevers waarborgen te verschaffen met betrekking tot de financiële, professionele en technische competentie van de aannemers.

Wanneer is een erkenning nodig?

Een erkenning is vereist in de volgende gevallen:

‘echte’ overheidsopdrachten: werken voor de federale staat, de gewesten, de gemeenschappen en de parastatalen;
opdrachten van andere rechtspersonen waarop de overheidsopdrachtenwet van toepassing is;
privéwerken die voor minstens 25% door de genoemde overheden worden bekostigd (bv. monumenten).

In al deze gevallen is erkenning maar vereist voor werken van een categorie hoger dan 75.000 euro en van een ondercategorie hoger dan 50.000 euro.

Indeling

Aannemers worden ingedeeld in:

klassen: naar gelang de omvang van de werken die zij mogen uitvoeren;
categorieën en/of ondercategorieën: naar gelang de specifieke aard van de werken die ze mogen uitvoeren.

Een overzicht van de (onder)categorieën en klassen alsook de databank van erkende aannemers, vind je op de website van de FOD Economie.

De aanbestedende overheid vermeldt de vereiste erkenning in het bestek. Ze vermeldt daarbij welke categorie, ondercategorie en geraamde klasse de aannemer moet hebben. Als een aannemer echter een offerte indient waarvan het bedrag in een hogere klasse thuishoort, moet hij een erkenning hebben in die hogere klasse.

Bij inschrijving is de erkenning nog niet vereist. Dit is pas het geval wanneer de overheid het werk gunt. De niet-erkende aannemer die inschrijft voor een overheidsopdracht, moet dan wel bij zijn offerte een afwijking aanvragen.