Reality check: stage versus opleiding - Marnix Brits

Tussen wat je als student leert tijdens de opleiding architectuur en wat je als stagiair daadwerkelijk ervaart op het terrein, zitten vaak grote verschillen. Wat valt jullie op wanneer jullie het werkveld betreden? En welke waardevolle lessen nemen jullie mee voor jullie toekomstige carrière? Dit zijn de antwoorden van Marnix Brits (26).

Vertel eens over jezelf en je stage.

“Ik ben Marnix Brits en studeerde in 2023 af aan de Universiteit Antwerpen. Sinds december van dat jaar ben ik stagiair bij LUMO Architecten in Berchem, een architectenbureau met zeven architecten en een technisch tekenaar. Tijdens mijn eerste jaar als stagiair werd ik betrokken bij het volledige doorloopproces van verschillende projecten. Mijn taken variëren van het voorgesprek en de opmeting van een project tot de werfopvolging tijdens de uitvoering. Momenteel werk ik aan meer dan tien lopende projecten, variërend van privatieve renovatiebouw tot nieuwbouw van sociale woningen en appartementen. Deze brede ervaring stelt me in staat om mijn vaardigheden in zowel ontwerp als uitvoering te ontwikkelen.”

Wat is de leukste nieuwigheid die je al leerde tijdens je stage?

“Wat ik leuk vind aan de job van architect, en wat ik tijdens mijn opleiding niet volledig besefte, is de enorme flexibiliteit die ons vak biedt. Bij mijn stageplek, kan ik zelf voor een groot deel mijn werktijden bepalen en eventueel thuiswerken inplannen, zolang het werk maar afgeraakt. Dit maakt het mogelijk om een goede balans te vinden tussen werk en privé. Daarnaast heb ik geleerd dat een 9-to-5-baan als architect eigenlijk onmogelijk is: de job vraagt vaak om extra uren, maar biedt ook de vrijheid om op andere dagen je uren wat te beperken indien nodig. Wat ik ook enorm waardeer, is de samenwerking met mijn collega’s. Ik leer elke dag bij en ben omringd door mensen die altijd openstaan om mijn vragen te beantwoorden en samen naar de beste oplossingen te zoeken.”

Stel je vast dat er ook minde leuke kantjes aan het beroep zijn?

“Toch wel, de algemene problematiek rond verloning en het zelfstandige statuut is al vaak besproken, maar blijft voor velen een belangrijk punt. Daarnaast hebben de flexibele werktijden ook nadelen. Klanten die alleen 's avonds of in het weekend kunnen afspreken, staan niet stil op de impact op onze werktijden. Er bestaat niet zoiets als een 'broodautomaat’ voor architecten, waar we onze plannen kunnen insteken voor wie ze pas na sluitingstijd kan komen halen. Het klantcontact is voor mij cruciaal, maar er zijn wel grenzen. Ook is het soms zwaar als je zoals ik een people pleaser bent, zeker als verwachtingen van de klant niet realistisch zijn. Tot slot is er de administratieve rompslomp die wordt veroorzaakt door de steeds ingewikkelder wordende procedures bij omgevingsloketten. Dit zie ik als een tijdrovende uitdaging die de focus op het creatieve proces soms vertroebelt.”

“Er bestaat niet zoiets als een 'broodautomaat voor architecten’, waar we onze plannen kunnen insteken voor wie ze pas na sluitingstijd kan komen halen”

Is er een anekdote uit het afgelopen jaar dat je met ons wil delen?

“Onlangs gaven we een lezing aan de Universiteit Antwerpen waarin we een realistische kijk boden op het beroep van architect. We bespraken niet alleen de successen, maar ook de dagelijkse uitdagingen zoals budgetbeperkingen, vertragingen, technische complicaties en klantverwachtingen. Veel bureaus presenteren projecten vaak als perfect verlopen, maar dat is zelden het geval. Na de lezing vroeg een studente zich af waarom ze nog architect zou willen worden, gezien de moeilijkheden die we besproken hadden. Dit zette me aan het denken.”

“Ondanks de uitdagingen vind ik het beroep van architect ontzettend waardevol. Het biedt voldoening, omdat je iets creëert dat blijft. Toch zie ik dat de jongere generatie het vak steeds minder rooskleurig inziet, vooral door de stress en administratieve rompslomp. Het stigma dat bij de titel van architect hoort, leeft vooral bij de oudere generatie, terwijl de nieuwe lichting het anders ervaart. Ook de media dragen hieraan bij, bijvoorbeeld in verbouwprogramma’s waar de rol van de architect vaak naar de achtergrond verschuift. Dit is jammer, want de architect is de drijvende kracht achter een goed ontwerp en het coördineren van het volledige project. Het zou mooi zijn als de veelzijdigheid van het vak meer aandacht krijgt.”